Η Αγγελική, πρώην χορεύτρια μπαλέτου, γνωρίζει το νεαρό Δάνη μέσω διαδικτύου (chat room). Ο Δάνης τρέφει μεγάλη αγάπη για την Αφρική και όνειρό του είναι να επισκεφθεί το Εθνικό Πάρκο της Τανζανίας «Serengeti». Η Αγγελική προσφέρεται να πληρώσει το ταξίδι…
Χώρος. Κουζίνα. Ως τόπος συνάντησης, συγκέντρωσης κι εστία αλλά κι ως βασικός χώρος μεταμορφώσεων και εξομολογήσεων. Χρόνος. Δεν υπάρχει χρονική αναφορά, κάτι που έγινε στο παρελθόν ή συμβαίνει τώρα ή που ίσως να συμβεί στο μέλλον. Πρόσωπα. Μία γυναίκα κι…
Το εμβληματικό έργο του Αλμπέρ Καμύ Ο Ξένος μεταφέρεται στην σκηνή του Θεάτρου “104” σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τσιάμη. Ο Ξένος σύμφωνα με τον Αλμπέρ Καμύ, είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που δίχως τίποτα το ηρωικό στη συμπεριφορά του, δέχεται να πεθάνει για την αλήθεια.…
Με αφορμή την ιστορία του τανκ που εισέβαλλε στο Πολυτεχνείο την 17η Νοέμβρη 1973, η παράσταση επιχειρεί ν’ αφηγηθεί το συμβάν από την πλευρά του στρατιώτη που οδηγούσε το συγκεκριμένο άρμα μάχης. Με άξονα τη διπλή αφήγηση, πρόθεση είναι το…
Κανείς δεν ανήκει εδώ περισσότερο από σένα Από την Ομάδα Phantom Pain Πρεμιέρα Σάββατο 2 Μαρτίου 2013 Όταν, μερικούς αιώνες πριν, ο William Penn έγραφε για τους «Καρπούς της Μοναξιάς», το μόνο σίγουρο είναι πως οι άνθρωποι…
Τι συμβαίνει όταν οι ηθοποιοί αρχίζουν να ταυτίζονται με το ρόλο τους; Η πετυχημένη παράσταση “Η ζωή ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ” σε σκηνοθεσία Θοδωρή Βουρνά και απόδοση Κατερίνας Βαϊμάκη επιστρέφει στο Θέατρο 104 με ανανεωμένη διανομή. Η κωμωδία καταστάσεων του συγγραφέα…
Ο δημοσιογράφος Σπύρος Μιχαλόπουλος –αποφοιτώντας από το Στούντιο Συγγραφής του Εθνικού Θεάτρου- γράφει το πρώτο του θεατρικό έργο και το παρουσιάζει σε σκηνοθεσία της Αγγελίτας Τσούγκου, η οποία επιστρέφει στο 104, ύστερα από τις επιτυχημένες συνεργασίες με τα έργα «Ο Γυάλινος Κώδων» της Σ.Πλαθ…
Έχει σημασία το παρελθόν; Υπάρχει μία Ιστορία ή πολλές; Οι πρώτοι άνθρωποι που έγραψαν κάτι πως είχαν μάθει να διαβάζουν, ώστε να ξέρουν τί γράφουν; Ένα έθνος όταν μεγαλώσει, επαναστατεί και γίνεται αναγκαστικά κράτος; Έχουν οι κοινωνίες άπλυτα; Τι γνώμη…
«Η Μόνικα Βίτι δεν θυμάται πια. Κοιτάζοντας τον ορίζοντα τίποτα δεν διακρίνει πια. Γιατί ο χώρος είναι πια το ίδιο με τον χρόνο χωρίς εξόδους διαφυγής.» Δύο γυναίκες αφηγούνται επί σκηνής κοινές μνήμες και παραλλαγές των αναμνήσεών τους, ανάμεσα σε…
Κάθε ιστορία ξεκινάει απο κάπου… Κάπως, κάποτε… Είναι ξημερώματα και ενώ όλοι οι υπόλοιποι έχουν φύγει ο Ντάνι έχει ξεμείνει στο πάρτυ της Λόρα, στο διαμερισμά της το οποίο βρίσκεται σε κακό χάλι. Το ίδιο και αυτοί… Να πιουν ένα…